Pek Çok Bir Şey !

Katip'in Dünyasıı: Bir Daha Bunlar Evdeyken Yemek Yapmaya Çalışırsam....: Geçen hafta cumartesi..
Herkes uyuyordu, odamda topu topu 15 dakika matematik çalıştım, 50 sayfa kitap okudum(o okuduğum kitaptan hoca sınavda soracak biliyor musun!!) sonra sıkılıp mutfağa gittim. Yemek yapmak en büyük zevklerimden biridir ama üşengeç bir insan olduğum için 40 yılda bir yapıyorum. Yemek tarifleri kitabını açtım, patates püresi ve patlıcan salatası yapmaya karar verdim. Evet evet biliyorum yemek sayılmaz, her neyse. Mutfakta benim dışımda kimsenin kullanmadığı bir radyo vardı. Saçma sapan türkçe pop şarkılar çalan kanalları çevirip mecburen fenomen'i açtım. Ben oh mis ne güzel gidiyorum diye düşünürken mutfağın kapatmış olduğum kapısı açıldı. Uykudan yeni kalktığı için etrafa mal mal bakmakta olan ablam geldi.
"Naapıosun yöa?" dedi.
"Yemek yapıyorum şurdan gider misin?"

Tabi ki beni dinlemedi. Dolaptaki, babamın eve gelince yaptığı, türlüyü çıkarıp çatal sesleri eşliğinde yemeye başladı. Mutfağa gelmeden önce de salonun kapısını açmış, annemle babam salonda uyuyordu.
5 dakika geçti geçmedi, mutfağın kapısı yine açıldı, bu defa gelen annem.
"Noluyo burda?" diye mırıldandı.
"Patates püresi yapıyorum anne, çıkar mısın mutfaktan!"
"Çay yapmaya geldim ben" ve beni umuramadan çay yapma çalışmalarına başladı. Musluğu açtı, çaydanlığı suyla çalkaladı.. Müzik hala çalıyor, çalıyor da kime çalıyor? Duyan var sanki. Çayı koyduktan sonra 50 kere gidip geldi.

Kapı tekrar açıldı, şimdi de babam. Uyku sersemi sallanarak yürüyor..
"oo pasta"
"ne pastası ya pasta falan yok"
"ee pasta gibi kokuyor, ne yaptın?"
"patates püresiyle patlıcan salatası."
"haa patateeeeees.." dedi ve modemin düğmesine basıp salona, bilgisayarın başına çökmeye gitti.
Tek tek gelip tüm şarkıların içine zıçtılar kısacası. Ablam salonun kapısını açınca uyanmışlar zaten. Bu arada ablam hala yemek yiyor (o.O). Ben bağıra çağıra, kıra döke püre yapmaya devam ettim.
"İki dakika şurada mis gibi yemek yapayım dedim içine zıçtınız!"
Ablam:
"Mutfakta geçirdiğin mutlu saatlerin sonuna geldin Katip. Burası senin odan değil farkında mısın?"
"Zaten her şey senin yüzünden oldu. Ne bok yemeye salona gittin!"
Annem:
"Ses mes çıkarmıyoruz işte, karışan yok ne yapıyorsan yap."

Babam mutfağa tekrar geldi, patlıcan salatasına baktı,
"Nereden buldun o patlıcanları yemekten mi?"
"Ne yemeği?"
"Benim yaptığım türlü var ya."
"He baba evet türlünün içine elimi soktum tek tek ayıkladım patlıcanları. Ne diyosun ya kendim yaptım bunları!"
"Tamam be sadece sordum"
"Ne biçim soru soruyosun!!!!!"

-------

Yemeklerimin tadı da iğrenç oldu zaten. Patates püresini eskiden yaptığımda çok güzel olmuştu, bu sefer az pişmişmiş babam öyle söyledi (bir yandan da yüzünü ekşitti).
Patlıcan salatasını ilk kez yaptım, yemek kitabında "patlıcanları ocakta közleyin" yazıyordu, nasıl yapacağımı bilemedim. Tencereye yağ koyup kızarttım. Sonra kızarttıklarımın kabuklarını soyup küçük küçük doğradım.
Annemin söylediğine göre, yağda kızarttığım için öyle olmuş.

İnsana ne yaparken, ne yerken rahat veriyorlar lan !